Pasamoniczka z pasją...
Dość długo pracowałam nad tą krajką, ale wreszcie jest. Dokończyłam ją w Lądzie. Post o niej dopiero teraz, bo nie mogłam sobie poradzić ze zdjęciem. I tak jest beznadziejne… ale fotografią niech się inni zajmują 😀
Długość to 8,7 m, a szerokość 2,8 cm. Materiał to przyjemna włóczka powstała ze zmieszania wełny owcy prawdziwej i akrylowej 😉 Oczywiście jak zwykle wykonałam ją przy użyciu bardka.
Dzisiaj przedstawiam tkane pasy ze zgrzebnej wełnianej włóczki gobelinowej. 2 pasy ze znakami solarnymi zrobiłam na zamówienie. Z pozostałej osnowy powstał pas z prostą plecionką o długości 1,9 m i szerokości 3,5 cm. 60,9 m krajek2:19 czasu jazdy28 km dystansu
Niedawno wykonałam pstrokatą krajkę. Jest szeroka na 4,5 cm. Miała mieć 9 m długości, a to o pół metra więcej niż do tej pory udawało mi się zrobić przy wykorzystaniu elementów infrastruktury mieszkaniowej. Okazało się, że wystarczyło wprowadzić pewną modyfikację sposobu nawijania osnowy. Krajka wyszła z zapasem, bo ma niemal 10 m długości. Szacuję, że…
Postanowiłam przypomnieć w końcu o sobie i pokazać, że wciąż jeszcze tkam 😉 Przedstawiam krajkę wykonaną na wzór znaleziska z Opola w mojej wersji kolorystycznej. Krajka ma 8,3 m długości oraz 1,7 cm szerokości. Materiał dostarczyła Joanna Hajduk. Włóczka jest bardzo cienka, pojedynczo skręcona, ręcznie przędziona i farbowana marzanną. Opis znaleziska jest w książce: Tekstylia wczesnośredniowieczne z wykopalisk w Opolu…
W zeszłym roku postanowiłam nałożyć na bardko trochę więcej nitek, zaprojektować bardziej skomplikowany wzorek, utkać kawałek i zostawić taką napoczętą krajkę do pokazywania samej techniki wysnuwania. Moja prezentacja wytrzymała nawet 2 miesiące, ale nie mogłam się powstrzymać od tkania i musiałam przerobić całą osnowę. We wrześniu zrobiłam sobie drugą osnowę do przedstawiania technik tkackich podczas…
Aż się boję używać tego słowa, bo wujek google zacznie łowców, czy tam kolekcjonerów pokemonów odsyłać do mojego bloga. Na szczęście nie mam fobii na tym punkcie – kojarzę, że była jakaś bajka ze śmiesznymi stworkami, ale fala mnie nie porwała. Tak właściwie żadna z dwóch fal: zachwytu i szyderczej krytyki. Nie opiszę genezy krajki,…
Na czym to ja skończyłam…? Na tworze pistacjowo-wiśniowym. Jednak ostatnio trochę tkałam i powstało kilka krajek, a żadna z nich nie doczekała się jeszcze oddzielnej blogowej premiery (co najwyżej były w spojlerze). Teraz będą przedstawione wszystkie na raz 🙂 Wszystkie krajki są wykonane z czystej wełny gobelinowej. Są więc dość grube i sztywne. Jak zwykle…
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.
I jak zwykle jest piękna… 🙂
Dzięki Mojmira… jest także trochę autentyczna 😉
Czyli: dodatkowy atut! 😉